Τσαγκαράδα – Μούρεσι – Κισσός: 48 ώρες στα χωριά του Ανατολικού Πηλίου
O Απρίλιος, λένε, είναι ο μήνας των τελευταίων βροχών, που θα δώσουν το απαραίτητο φιλί ζωής στη φύση για να ανθήσει τον Μάιο. Στο μεταίχμιο λοιπόν μεταξύ χειμώνα και άνοιξης ερχόμαστε εμείς εδώ στο filoxeno.com για να σου προτείνουμε ένα υπέροχο 48ωρο, σε έναν τόπο της Ελλάδας που μπορείς να επισκεφθείς, με χαρακτηριστική ευκολία, όλες τις εποχές του χρόνου: Τα χωριά του Ανατολικού Πηλίου. Θέλεις βουνό και πλούσια βλάστηση; Check! Θέλεις θάλασσα με σμαραγδένια νερά; Check! Θέλεις στιγμές χαλάρωσης και εξαιρετικό φαγητό; Check! Φόρτωσε τσάντα, πάρε γυαλιά ηλίου και φόρα παπούτσι περπατήματος. Α! κι ένα μαγιό μπορεί να φανεί χρήσιμο.
Στα πλατάνια της Τσαγκαράδας
Η Τσαγκαράδα είναι ένα χωριό πνιγμένο στην πυκνή βλάστηση και όπου κι αν επιλέξεις να σταθείς θα έχεις φυσική σκιά από πλατάνια και καστανιές. Το κεφαλοχώρι του Πηλίου αποτελείται από 4 συνοικίες και προσφέρει πολλές και καλές επιλογές για φαγητό, οι οποίες ξεφεύγουν από τα κλασικά. Η απόσταση του χωριού από την Αθήνα είναι 375 χιλιόμετρα και θα χρειαστείς περίπου 4 ώρες για να φτάσεις. Από την Θεσσαλονίκη η απόσταση είναι 255 χιλιόμετρα τα οποία θα διανύσεις σε περίπου 3 ώρες.
Με μήκος που φτάνει περίπου τα 7 χιλιόμετρα, αποτελείται από 4 ξεχωριστές συνοικίες, η καθεμία από τις οποίες οργανώθηκε γύρω από την ομώνυμη εκκλησία: Άγιος Στέφανος, Αγία Κυριακή, Αγία Παρασκευή και Άγιοι Ταξιάρχες. Και εδώ ξεκινά μία από τις πιο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Οι τέσσερις συνοικίες της Τσαγκαράδας παλιά, πριν την κατασκευή του δρόμου, συνδέονταν μόνο με μονοπάτια, που περνούσαν μέσα από το δάσος. Εσύ μπορείς να ακολουθήσεις αυτήν την παλιά διαδρομή μέσα από γραφικά καλντερίμια, κάνοντας το γύρο του χωριού. Ξεκίνησε από την πλατεία Αγίων Ταξιαρχών και ακολούθησε τις πινακίδες μέχρι την πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Στη συνέχεια ανεβαίνοντας πιο ψηλά και μέσα από καστανόδασος, μπορείς να επιστρέψεις στο σημείο αφετηρίας. Η διάρκεια της διαδρομής είναι περίπου 3-3.5 ώρες.
Θα χρειαστεί όμως να κάνεις και μία στάση για φαγητό. Παραδοσιακά πιάτα αλλά και ενδιαφέροντες προτάσεις με μοντέρνες και διεθνείς πινελιές θα βρεις στο μενού της ταβέρνας «Ίταμος». Στην πλατεία Αγίου Στεφάνου, στο «Po-pizza» θα δοκιμάσεις εξαιρετική πίτσα, πεϊνιρλί και καλτσόνε, όλα με χειροποίητο ζυμάρι. Τέλος στην ταβέρνα «Παράδεισος» θα βρεις χωριάτικες πίτες, μανιτάρια, χόρτα και λαχανικά από το βουνό και από ντόπιους μπαξέδες και καλομαγειρεμένα κρεατικά όπως σπεντζοφάι, αρνάκι στον φούρνο και μοσχαράκι κοκκινιστό.
Στάση σε Μούρεσι και Κισσό
H επόμενη στάση γίνεται στο χωριό Μούρεσι, απλωμένο και αυτό κατά μήκος του δημόσιου δρόμου. Η πλατεία με την εκκλησία (Αγία Τριάδα) παραμένει, αλλά τα πλατάνια έχουν αντικατασταθεί από 3 γιγάντιες φλαμουριές. Από το Μούρεσι ξεκινάει και ο δρόμος για τις πιο γνωστές παραλίες του ανατολικού Πηλίου και τους μικρούς οικισμούς τους: Νταμούχαρη, Παπά Νερό και Άγιος Ιωάννης. Βλέπεις τις παραλίες, μαγεύεσαι και μετά ρωτάς και μαθαίνεις περίεργα ονόματά τους. Η Νταμούχαρη, οικισμός που ανακαλύπτουν όλο και περισσότεροι, κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα, ήταν και το μοναδικό λιμάνι του ανατολικού Πηλίου και στο παρελθόν είχε μεγάλη εμπορική και ναυτική κίνηση. Στο παρελθόν ανήκουν επίσης και οι αυτοσχέδιες συναυλίες που στήνανε εδώ μουσικοί που ερχόντουσαν για παραθερισμό.
Και γιατί να μην πάρεις πάλι Λέω τα βουνά; Ξεκινάς να ανηφορίσεις από τον Άγιο Ιωάννη προς τον Άγιο Δημήτριο. Σε όλη τη διαδρομή η θέα στην ακτογραμμή θα σου τραβάει το βλέμμα συνεχώς. Πρώτη στάση και περπάτημα στα πολλά λιθόστρωτα καλντερίμια του χωριού που δημιουργούν λαβύρινθο. Η συνέχεια όμως δίνεται στο πιο ιδιαίτερο χωριό της περιοχής, στον Κισσό. Είναι το πιο ορεινό και το πιο «μαζεμένο», καθώς δεν εκτείνεται σε μεγάλο μήκος. Η πλατεία βρίσκεται στο κέντρο και από εκεί σε σπειροειδή μορφή απλώνονται τα δίπατα παραδοσιακά πηλιορείτικα σπίτια. Από την πλατεία και μπροστά από την εκκλησία φαίνεται μια μεγάλη ανοιχτωσιά ανάμεσα σε πλαγιές και δέντρα ενώ στο βάθος διακρίνεται πάλι η θάλασσα.
5 πράγματα που αξίζει να κάνεις στο Ανατολικό Πήλιο:
Να πάρεις το μονοπάτι που ξεκινά από την πλατεία Ταξιαρχών και καταλήγει στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής θα μπορούσε να είναι το σκηνικό του «Blair Witch Project». Spooky… Πυκνά δέντρα, πεσμένα φύλλα και παλιά αρχοντικά κτίρια: το παλιό Καρτάλειο δημοτικό σχολείο, την Αχιλλοπούλειο και Νανοπούλειο σχολή. Η διαδρομή διαρκεί περίπου μια ώρα.
Να χαζέψεις το μονότοξο γεφύρι της Τσαγκαράδας στην παλιά είσοδο του χωριού, πάνω από το ρέμα του Μυλοπόταμου. Χτίστηκε το 1787 και θα το βρεις ακολουθώντας από τον κεντρικό δρόμο τη σήμανση για το μονοπάτι προς Μηλιές.
Να πιεις έναν μερακλίδικο ελληνικό καφέ ή να πιεις τσίπουρο με μεζέ λουκανικάκι χωριάτικο στο ζεστό καφενοποτείο «Σχολαρχείο», δίπλα στην Αγία Μαρίνα, στην πλατεία του Κισσού.
Παραμένεις στον Κισσό για την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, στην κεντρική πλατεία μιας και δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη εκκλησία. Χτισμένη το 1650, διαθέτει στο εσωτερικό της τοιχογραφίες του Κωνσταντή Παγώνη με ενδιαφέρουσα τεχνοτροπία αλλά και θεματική (τολμηρά πορτρέτα και αναπαραστάσεις που σπάνια συναντώνται). Εντυπωσιακό και το τέμπλο, το οποίο αφήνει κατά δέσμες το φως του ήλιου να περνάει στο ναό.
Να κάνεις την off road διαδρομή Κισσός – Χάνια μέσα από πυκνό δάσος. Αν φυσικά διαθέτεις τζιπ και το επιτρέπει ο καιρός.
